دوست نسبتا خیالی زهرا

مدتی است که زهرا برای خودش دوستی جدید و خطر ناک به نام چاقو انتخاب کرده و با آن حرف می زند و ترو خشکش می کند ،روی زانویش می نشاندش و بوسش می کند و دائم می گوید"آقو(همان چاقوی خودمان)دوست دارم"و من که از پسش بر نمی آیم فقط حرص می خورم به هر حال   انتخاب دوست خیالی از ویژگی های 2 سالگی است اما اینش را ندیده بودیم...

تنها راه حلی که به ذهنم رسید این بود که زمانی کم به او اجازه دهم به چاقو دست بزند(آن هم از نوع میوه خوری)و بعد حواسش را به چیز دیگری پرت کنم جایی خواندم از خصوصیات این دوره این است که خیلی کنجکاوند و نباید به آنها بگوییم نکن چون بدتر به انجامش مشتاق می شوند  باید حواسشان را به چیز دیگری پرت کنیم